Δημιουργός ενός από τους μεγαλύτερους μύθους της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ο Τίρσο ντε Μολίνα, με το δράμα του «Ο Απατεώνας της Σεβίλης και ο πέτρινος συνδαιτυμόνας» (El Burlador de Sevilla y combidado de piedra - 1630) , έφερε για πρώτη φορά στη σκηνή τον θρύλο του Δον Ζουάν, τον διάσημο για τις ερωτικές του περιπέτειες ήρωα - απατεώνα.
Στον «Δον Ζιλ με το πράσινο παντελόνι» (Don Gil de las calzas verdes) έχουμε τη θηλυκή ενσάρκωση του τη Δόνα Ζουάνα. Ντύνεται αντρίκια, μεταμφιέζεται, τσαλα- κώνει την όψη για να πετύχει ότι ονειρεύτηκε.
Αντιπαραθέτει σε μια ψυχρή υπολογιστική λογική, έναν ύμνο για την ομορφιά της δημιουργίας, για τον ερχομό της άνοιξης στον χειμώνα των ψυχών.
Εμείς πιστέψαμε στη Δόνα Ζουάνα, όχι στη πανέμορφη και πανούργα γυναίκα - όπως μόνο επιφανειακά μπορεί κάποιος να κρίνει - αλλά στον άνθρωπο που αγωνίζεται για το σκοπό του, για τον έρωτα, για τη ζωή. Το έργο καταπιάνεται με καταστάσεις παντοτινές. Τους γονείς, που βαφτίζουν την ευτυχία του παιδιού τους ‘πλούσιο γάμο’. Τα νιάτα, με την φλόγα και την ορμή τους.
Πραγματικά όμως, δεν υπάρχει λόγος να επινοήσουμε και να στολίσουμε το έργο με ψαγμένες ερμηνείες και βαρύγδουπα νοήματα. Είναι απλό, όπως η ποίηση στη γραφή του, όπως ο έρωτας και η ίδια η ύπαρξη.
Άραγε θα μπορούσε σήμερα να μας ξεγελάσει μια σύγχρονη Ζουάνα;
Όχι, όχι με τόσο αθώα μάτια... Μας ξεγελούν μόνο τα ψεύτικά ιδανικά, τα χάρτινα είδωλα, οι κάθε λογής τυχοδιωκτισμοί. Άλλωστε ένα πράσινο ερωτευμένο φάντασμα, μόνο γέλιο μπορεί να προκαλέσει!
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
| Μετάφραση: | Βασίλης Ρώτας |
|---|---|
| Προσαρμογή- σκηνοθεσία: | Γιώργος Γιαννακόπουλος |
| Μουσική: | Βαγγέλης Αυγέρης |
| Σκηνικά: | Τατιάνα Γιόβα |
| Φωτισμοί: | Νίκος Μαυρόπουλος |
| Βοηθοί σκηνοθέτη: | Δέσποινα Δαμίγου, Νίκος Μαυρόπουλος |
| Παίζουν (Με σειρά εμφάνισης) | |
| Μπέτυ Βλάχου Βαγγέλης Μερκούρης Δέσποινα Δαμίγου Νατάσσα Κέντρου Αντώνης Χαχλάκης Στέλλα Μπερικοπούλου Σώζη Κουμαριανού Γιώργος Δροσίνης Ιωάννα Χρυσομάλλη Ρουμπίνη Αναστασιάδη |
|
