400 π.Χ. Αθήνα. Ο Αριστοφάνης γράφει ένα από τα σημαντικότερα έργα του. Μία από τις εμβληματικότερες πολιτικές σάτιρες της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Μία κωμωδία που φέρνει στο προσκήνιο τις γυναίκες. Που τολμάει να «εκθέσει» και να εκθειάσει την δημοκρατία, προπαγανδίζοντας κατ’ ουσίαν την ίδια της τη δύναμη ως ταυτόχρονη αδυναμία της και ανάποδα.
Οι γυναίκες αποφασίζουν να πάρουν τα ηνία της πόλης. Με ηγέτιδα την πολυμήχανη Πραξαγόρα καταφέρνουν το ακατόρθωτο. Χωρίς καμία επανάσταση. Χωρίς κανέναν πόλεμο. Χωρίς κανέναν εκβιασμό… οι γυναίκες ντύνονται άντρες και παρεισφρέουν στην Εκκλησία του δήμου, ψηφίζοντας νόμο ώστε η εξουσία της πόλης να περάσει στα χέρια των γυναικών.
Ο Αριστοφάνης προτείνει την ισότητα, εξαίρει τη δημοκρατία, προλαβαίνει το φεμινιστικό κίνημα κατά κάτι αιώνες, στήνει ένα σχεδόν αστυνομικό σκηνικό με παρασκηνιακές δράσεις και επιβεβαιώνει ότι το χιούμορ και η κωμωδία είναι άρρηκτα δεμένα με την ευφυΐα, με τον πολιτισμό, με την εξέλιξη, με το ίδιο το DNA των αρχαίων ελληνικών πόλεων.
Αυτές τις Εκκλησιάζουσες, τις αρχαίες μα τόσο μοντέρνες, τις πολιτικοποιημένες μα τόσο αθώες, τις ατίθασες, τις ανέμελες, τις δυνατές, τις προφητικές… παρουσιάζει και υπενθυμίζει στο θεατρικό κοινό ο Αλέξανδρος Ρήγας το καλοκαίρι του 2018. Ως απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Εθνικού Θεάτρου, επέλεξε να μας τις παρουσιάσει διατηρώντας τον λόγο και το ύφος του αρχαίου κειμένου. Εντάσσει την σύγχρονη ματιά στο αγαπη- μένο έργο του Αριστοφάνη με κάθε σεβασμό στο εικαστικό και δραματουργικό πλαίσιο του πρωτότυπου έργου. Κατευ- θείαν από την Αρχαία Αθήνα του 400π.Χ. με τη μοναδική διαφορά ότι είναι διανθισμένες με μουσικές από όλη την Ελλάδα. Από τα δημοτικά τραγούδια και Βυζαντινούς ύμνους έως διασκευές στον πυρρίχιο, στο πεντοζάλι, σε Κερκυραϊκά τραγούδια, σε νησιωτικούς ρυθμούς και σε βαλκανικά τέμπο.
Οι Εκκλησιάζουσες στήνουν έναν χορό γεμάτο κέφι και όρεξη και δίνουν στη ζωή τον χώρο και το χρώμα που της ανήκει. Η ζωή, η πολιτική, η ισότητα, το γέλιο, η χαρά, η δη- μοκρατία και το θέατρο… ανήκουν σε όλους. Και οι Εκκλη- σιάζουσες του Αλέξανδρου Ρήγα έρχονται αυτό το καλο- καίρι να μας θυμίσουν ποιες είναι και ποιοι είμαστε…
| Μετάφραση: | Πολύβιος Δημητρακόπουλος |
|---|---|
| Σκηνοθεσία: | Αλέξανδρος Ρήγας |
| Φωτισμοί: | Θέμης Μερτίδης |
| Μουσική: | Εμπνευσμένη από το Βυζάντιο και τη Δημοτική Παράδοση (με δημοτικά τραγούδια από όλη την Ελλάδα) |
| Σκηνικά: | Γιάννης Σπανόπουλος |
| Κοστούμια: | Έβελιν Σιούπη |
| Μουσική Διδασκαλία: | Λία Βίσση |
| Χορογραφίες: | Ιβάν Σβιτάιλο |
| Φωτογραφίες παράστασης: | Τζοάννα Βρακά |
| Βοηθός χορογράφου: | Παλούκη Αρετή |
| Πρωταγωνιστούν: | |
|---|---|
| Πραξαγόρα: | Αντώνης Λουδάρος |
| Βλέπυρος: | Ηλίας Μελέτης |
| Γριά Α’: | Δημήτρης Σταρόβας |
| Γριά Β’: | Γιώργος Κωνσταντίνου |
| Γριά Γ’: | Σοφία Μουτίδου |
| Θεράπαινα – Κορυφαία του Χορού: | Ησαΐας Ματιάμπα |
| Άνδρας γείτονας Χρέμη: | Ιβάν Σβιτάιλο |
| Χρέμης | Χάρης Γρηγορόπουλος |
| Κορυφαίοι: | |
| Νέος: | Ησαΐας Ματιάμπα – Γιάννης Κρητικός – Τάκης Βαμβακίδης Θανάσης Πατριαρχέας |
| Νέα: | Βασίλης Παπαδόπουλος |
| Συμμετέχουν: (αλφαβητικά) | |
| Μάριος Δερβιτσιώτης, Δημήτρης Διακοσάββας, Τιμόθεος Θάνος, Γιώργος Καρατζιώτης, Γιάννης Κουκουράκης, Αστέρης Κρικώνης, Γιώργος Μπανταδάκης, Μάρκος Μπούγιας, Στέφανος Οικονόμου, Βασίλης Παπαδημητρίου, Δημήτρης Τσέλιος, Γιώργος Φλωράτος | |
