ενσωματωθεί μες την ίδια την οργανωμένη κοινωνία κι έχει ταυτιστεί με τις ίδιες της τις υπεύθυνες κρατικές λειτουργίες. Έχουμε μια κατάσταση μες την οποία η αντίθεση του Κράτους και του Τραγικού είναι ολότελα ανύπαρκτη - το Κράτος γεννήθηκε σαν στεφάνωμα της ίδιας πάλης με την οποία η επαναστατική μάζα του 6ου αιώνα οργάνωσε και το δικό της θέατρο· και το Κράτος αυτό εξαφανίστηκε μαζί με το θέατρο: τόσο ήταν κοινές οι ρίζες και οι πηγές τους…” [1]
Το Φεστιβάλ στη σκιά των Βράχων, συνεχίζοντας την παράδοση των τελευταίων ετών, φέτος είναι αφιερωμένο στον κορυφαίο Έλληνα σκηνοθέτη Θεόδωρο Τερζόπουλο. Κατά την διάρκεια του αφιερώματος θα παρουσιαστεί η παράσταση Αισχύλου Ορέστεια, θα εκδοθεί ένας πολυτελής τόμος πάνω στην θεατρική του διαδρομή, ενώ καθ΄ όλη την διάρκειά του στον χώρο θα υπάρχει φωτογραφική εγκατάσταση της μόνιμης συνεργάτιδάς του Johanna Weber. Η θεατρική μέθοδος Τερζόπουλου, όπως πλέον έχει κατοχυρωθεί, είναι μια διαρκής οντολογική αναζήτηση πάνω στο θεμελιώδες ερώτημα “περί τίνος πρόκειται”. Ένα ερώτημα χωρίς οριστική απάντηση, ένα διαρκές ταξίδι αναζήτησης. Ο σκηνοθέτης επιστρέφει μέσα από τα επιλεγμένα έργα που ανεβάζει, κυρίως όμως μέσα από την μέθοδο διδασκαλίας-σκηνοθεσίας του, σε αρχέγονους τόπους της ανθρώπινης ψυχής, σε μια διαρκή συνομιλία με τον Διόνυσο. Δεν μπορούμε παρά να είμαστε υπερήφανοι για αυτό το αφιέρωμα.
Το Φεστιβάλ επανέρχεται φέτος έχοντας στο πρόγραμμά του κορυφαίες θεατρικές προτάσεις αλλά και συναυλίες με γνώμονα πάντα την ποιότητα και την ψυχαγωγία.
Γνωρίζοντας ότι ο πολιτισμός είναι σωτηρία και στήριγμα, φιλοδοξούμε το Φεστιβάλ να αποτελέσει ένα ισχυρό πολιτιστικό τοπόσημο για όλη την περιοχή της Αθήνας και πιστεύουμε ότι το έχουμε καταφέρει. Είναι το αποτέλεσμα δουλειάς στο οποίο συνέβαλαν άνθρωποι, αφανείς συνεργάτες, που χαρακτηρίζονται από μεράκι, ζήλο και υψηλό αισθητικό κριτήριο, τους οποίους και ευχαριστούμε για αυτή την συμβολή τους.
Τέλος, αλλά όχι ελάχιστο, οι ευχαριστίες ανήκουν σε όλους εσάς για την εμπιστοσύνη που δείχνετε για μία ακόμη φορά στο Φεστιβάλ, εμπιστοσύνη η οποία έχει δημιουργήσει έναν άρρηκτο δεσμό ανάμεσά μας.
Γνωρίζουμε ότι ο πολιτισμός διαμορφώνει τους ενεργούς πολίτες (εμάς και εσάς) του σήμερα και του αύριο που τόσο έχει ανάγκη η κοινωνία μας· και σε αυτό επιμένουμε.
“…σ ’αυτή τη “Θεοκρατική” φάση της δημοκρατικής επανάστασης, ο Δήμος συμμετείχε στην ζωή της οργανωμένης κοινωνίας και επέβαλλε τον έλεγχό του πάνω στους φορείς της εξουσίας όχι τόσο σαν ένα πολιτικό σώμα αλλά κυρίως σαν ένας Διονυσιακός Χορός που εκστασιάζεται όχι πια με τον Διόνυσο δηλαδή με μια έξω-ιστορική Υπέρβαση, αλλά με την Δίκη, δηλαδή με μια Υπέρβαση που θεμελιώνει κάθε οντολογική, ηθική και πολιτική νομιμότητα και που συμβολίζει τον οργανικό νόμο της επαναστατικής Πολιτείας…” [2]
Καλή επιτυχία και καλή συνέχεια λοιπόν !
Κώστας Σαμάντης