Το σατιρικό θεατρικό μονόπρακτο παρουσιάζεται σε ελεύθερη απόδοση της Κατερίνας Καμπανέλλη. Η παράσταση είναι αφιερωμένη στη μνήμη του θεατρικού δασκάλου Ιάκωβου Καμπανέλλη, με αφορμή τη συμπλήρωση 6 ετών από το θάνατό του.
Επιστρέφοντας στο σπίτι του από την κηδεία του συναδέλφου του Σπύρου Χ. ο συγγραφέας Ιάκωβος Κ. επικοινωνεί τηλεφωνικά με τον φίλο του, επίσης συγγραφέα Τάσο Ν. προκειμένου να τον ενημερώσει για την πορεία αλλά και για τα όσα συνέβησαν στην κηδεία του κοινού τους φίλου, λογω ανημποριάς του τελευταίου να παρευρεθεί.
Στην εξέλιξη αυτού του τηλεφωνήματος, θα δούμε την ανθρώπινη ματαιοδοξία σε όλο της το μεγαλείο, να εκφράζεται ακόμη και με τρόπους ανήθικους, ακόμα και μετά θάνατον, προκειμένου να επιτύχουμε την υστεροφημία, κατ’ επέκτασην την παράταση της ύπαρξής μας.
Στην παράσταση επικρατεί μία σατιρική και άκρως χιουμοριστική διάθεση καταφέρνοντας να της προσδώσει έναν μυστηριακό και ιδιαίτερα κωμικό χαρακτήρα.