«Το μόνο που γυρεύω είναι η ελευθερία μου. Οι πεταλούδες είναι ελεύθερες. Η ανθρωπότητα δε θα αρνηθεί σε μένα …αυτό που έχει και η τελευταία πεταλούδα»

Κάρολος Ντίκενς

Ελευθερία,  έρωτας, αυτοπροσδιορισμός, θάρρος, αφοσίωση, αγάπη. Έννοιες αναλλοίωτες μέσα στον χρόνο και πάντοτε επίκαιρες, τις οποίες πραγματεύεται με μοναδική μαεστρία ο Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας Leonard Gershe στο πολυβραβευμένο έργο του Οι Πεταλούδες είναι ελεύθερες (Butterflies Are Free, 1969), που περιοδεύει σε όλη την Ελλάδα. Πρόκειται για μια τρυφερή, ερωτική ιστορία που διαδραματίζεται σε μια εποχή που οι αντιλήψεις αλλάζουν και ο κόσμος νιώθει απελευθερωμένος από τα πρέπει - στην εποχή  της χαράς και της ελευθερίας. Μέσω του ευφυούς και διεισδυτικού του χιούμορ, ο Gershe προσεγγίζει όλα τα θέματα που απασχολούν τις ανθρώπινες σχέσεις διαχρονικά: το θάρρος απέναντι στην ζωή, το πως αυτοπροσδιορίζεται κανείς απέναντι στις ιδιαιτερότητες και τις φαινομενικές αδυναμίες του, την δύναμη του έρωτα και την γενναία απόφαση να επιδιώξουμε την ευτυχία. Ο τίτλος του έργου είναι εμπνευσμένος από τον «Ζοφερό Οίκο» του Καρόλου Ντίκενς και φέρει μια γοητευτική και παραστατική πολυσημία.

Η υπόθεση του έργου διαδραματίζεται στη Νέα Υόρκη τέλη δεκαετίας του ’60.  Ανέβηκε για πρώτη φορά με τεράστια επιτυχία στο Μπρόντγουεϊ, το 1969, σε σκηνοθεσία του Ελληνοαμερικανού Μίλτον Κατσέλας. Μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο και τιμήθηκε με Όσκαρ Καλύτερης Ηθοποιού Β’ ρόλου (Αϊλίν Χέκαρτ) και  Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Πρωτοεμφανιζόμενου Ηθοποιού (Έντουαρντ Άλμπερτ) Στην Ελλάδα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1970 σε διασκευή Μάριου Πλωρίτη και σκηνοθεσία Κώστα Μπάκα, με το συναρπαστικό πρωταγωνιστικό δίδυμο Γιάννη Φέρτη - Ξένιας Καλογεροπούλου και έκτοτε έχει παρουσιαστεί πολλές φορές με μεγάλη επιτυχία.