«δεν κυνηγούσα δόξαν, δεν ωρέγομουν επίδειξιν ανδρείας: εσάλπισα τον αγώνα, και ήθελα θάνατον»

Μια σύγχρονη ματιά στην Ελληνική Επανάσταση με στόχο να αναδειχθεί η πανταχού παρούσα γυναικεία μορφή που όλα αυτά τα χρόνια κρύβονταν πίσω από τη σκιά των ανδρών. Η παράσταση, μέσα από τις δράσεις των γυναικών, θα παρακολουθήσει την εξέλιξη της Επανάστασης από την οργάνωσή της έως το ξέσπασμά και την κορύφωσή της. Παρά το παράδοξο ότι όποιες μαρτυρίες μας σώζονται για τις γυναίκες της Επανάστασης καταγράφονται από την αφήγηση αντρών, οι γυναικείες μορφές είναι πανταχού παρούσες, από την Μπουμπουλίνα και την Μαντώ Μαυρογένους έως τις ανώνυμες Σουλιώτισσες.

Για την παράσταση θα χρησιμοποιηθούν απομνημονεύματα αγωνιστών και φιλελλήνων –του Μακρυγιάννη, του Κολοκοτρώνη, του Περσά και του Έστλερ– αλλά και αποσπάσματα της δημοτικής μας ποίησης, του Διονύσιου Σολωμού και του Κάλβου. Η διαφορετική οπτική του εκάστοτε συγγραφέα θα συντεθεί σε ένα ομοιογενές σύνολο και το ιστορικό υλικό θα δομηθεί με τέτοιον τρόπο ώστε να δημιουργηθεί μια παράσταση με πλοκή, δραματική κλιμάκωση και απώτερο στόχο να αναδειχθούν τόσο οι εμβληματικές μορφές της Επανάστασης όσο και οι γυναίκες της εποχής.

Η σκηνική δράση θα έχει τη μορφή αναλογίου και από την αφήγηση θα γεννιούνται σύντομες συμβολικές δράσεις, οι οποίες θα τονίζονται με φωτιστικές αντιστίξεις. Για μουσική υπόκρουση θα χρησιμοποιηθεί το κλαρίνο με παραδοσιακή μουσική και δημοτικά τραγούδια.

Η παράσταση θα πλαισιώνεται και θα υποστηρίζεται ιστορικά από την Άννα Καρακατσούλη, ιστορικό και αναπληρώτρια καθηγήτρια του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, η οποία θα προλογίζει την εκδήλωση, τοποθετώντας τη γυναίκα εντός του πλαισίου της αντρικής αφήγησης.