Το τελευταίο έργο του κορυφαίου Γάλλου δραματουργού σκηνοθετεί ο Πέτρος Φιλιππίδης, ο οποίος υπογράφει τη μετάφραση μαζί με τον Δημήτρη Φιλιππίδη, κρατώντας παράλληλα τον πρωταγωνιστικό ρόλο, με έναν εξαιρετικό θίασο στο πλευρό του, που θα περιοδεύσει μαζί του σε μεγάλα φεστιβάλ ανά την Ελλάδα. Η κωμωδία του Μολιέρου αποτελεί ένα από τα δημοφιλέστερα θεατρικά κείμενα και γοητεύει αιώνες το κοινό, καθώς αγγίζει την ανθρώπινη ψυχή προσπαθώντας να ξορκίσει μέσα από το γέλιο φόβους και αμφιβολίες.   

Ο Αργκάν είναι ένας υποχόνδριος, φιλάργυρος και αρρωστοφοβικός ηλικιωμένος, εξαρτημένος από τους γιατρούς και τα φάρμακα. Αισθάνεται συνεχώς ασθενής, αν και στην πραγματικότητα χαίρει άκρας υγείας! Αυτή η εμμονή του τον καθιστά εύκολο θύμα και οι γύρω του τον εκμεταλλεύονται. Μάλιστα, φτάνει στο σημείο να θέλει να παντρέψει την κόρη του, Ανζελίκ, με γιατρό προκειμένου να έχει δωρεάν ιατρική φροντίδα. Ο αδελφός του, όμως, σε συνεργασία με την υπηρέτρια του Αργκάν θα προσπαθήσουν να τον θεραπεύσουν από τις φαντασιοπληξίες του και ταυτόχρονα να τον οδηγήσουν να ανακαλύψει ποιος πραγματικά τον αγαπά και του είναι πιστός.
 

Ο Μολιέρος μέσα από τη συγκεκριμένη κωμωδία ασκεί με οξυδέρκεια κριτική στην κοινωνία και στα ήθη, στην ιατρική σοβαροφάνεια και στην απληστία, ενώ παράλληλα παρατηρεί την αιώνια διαμάχη των δύο φύλων για την «πρωτοκαθεδρία» μέσα στο σπίτι. Τέλος, κριτικάρει έντονα την τσαρλατάνικη ιατρική της εποχής του. Η ιδιαιτερότητα του έργου έγκειται και στο γεγονός ότι ο ίδιος ο Μολιέρος ερμήνευσε το ρόλο του Αργκάν και στην τέταρτη παράσταση του έργου, στις 17 Φεβρουαρίου 1673, κατέρρευσε με το κλείσιμο της αυλαίας, για να πεθάνει λίγο αργότερα σπίτι του.