Πρόκειται για μία σπαρακτική επίκληση του πάσχοντος θεού για τον άνθρωπο. Μία επίκληση ενιαία, με συνεχή κλιμάκωση από την αρχή ως το τέλος, για τον άνθρωπο. Στον «Προμηθέα Δεσμώτη» η σύλληψη, η δομή, η επεξεργασία του μύθου, έχουν για κέντρο τους την μορφή του πάσχοντος θεού-προφήτη που ορθώνεται, για τον άνθρωπο, απέναντι στον απολυταρχικό μηχανισμό μιας τυραννίδας. Η παράσταση αποτελεί ένα ταυτόχρονα θεατρικό και μουσικό γεγονός.

Οι ηθοποιοί αντλούν πληροφορίες από την ρυθμικότητα του κειμένου και μεταβολίζουν, με το σώμα και τη φωνή, σε θεατρική δράση, τον ήχο και το ρυθμό του ποιητικού λόγου. Με όχημα την μουσική, δημιουργούν, μια δυναμική πλατφόρμα αναπαράστασης και αναδεικνύουν συγκινησιακά φορτία από το πεδίο της αρχαίας τραγωδίας. Χορωδιακά μέρη, μελωδίες και δυναμικοί ρυθμοί, δημιουργούν ένα παλλόμενο και ζωντανό ηχητικό περιβάλλον, μέσα από το οποίο αναδεικνύονται τα πρόσωπα μιας παλιάς μα πάντα επίκαιρης ιστορίας. 

Μιας ιστορίας που μπορεί να ακουστεί ως σκοτεινό σχόλιο για το παρόν ή ως φωτεινή ελπίδα για το μέλλον.